Emmanuel Macron wil snel nieuwe verkiezingen

WOENSDAG 12 JUNI 2024 Afgelopen zondag heeft Emmanuel Macron – de president van Frankrijk – besloten tot het houden van vervroegde verkiezingen voor de Assemblée nationale. Dat is hun Tweede Kamer. De verkiezingen vinden al eind deze maand plaats, namelijk op zondag 30 juni. Waarom op zo’n korte termijn?

DISSOLUTION Het zijn vervroegde verkiezingen, want de huidige Assemblée nationale is krap twee jaar geleden gekozen en had dus eigenlijk nog drie jaar te gaan, zie artikel LO121 van de Franse Kieswet (Code électoral). Waarom nu al vervroegde verkiezingen willen houden?

COUP DE TONNERRE Dat vereist enige achtergrondkennis van de Franse politiek. Afgelopen zondag waren de Europese verkiezingen in Frankrijk. Kort na het sluiten van de stembureaus heeft Macron zijn besluit bekendgemaakt. Uit de exitpolls bleek dat zijn partij slechts 14% van de stemmen had gekregen, terwijl de grote rivaal bij die verkiezingen ruim 31% van de stemmen had gekregen. Dat kwam aan als een donderslag bij heldere hemel. Macron’s partij heet Renaissance, die van de grote rivaal heet Rassemblement national.

MINORITAIRE De Franse regering is sinds de verkiezingen van twee jaar geleden een minderheidsregering. Macron’s eigen partij heeft samen met de twee coalitiepartijen bij lange na geen meerderheid. Er zijn drie grote oppositiepartijen die samen wél een meerderheid hebben. De grootste oppositiepartij is het radicaal-rechtse Rassemblement national, van Marine Le Pen.

OPPOSITION De andere twee oppositiepartijen zijn het linkse NUPES en de centrumrechtse Republikeinen. Deze drie oppositiepartijen zijn dus zeer verschillend. Voor een parlementaire meerderheid is de steun van één oppositiepartij voldoende. In de afgelopen twee jaar is echter gebleken dat die steun er vaak niet was zodat er geen meerderheid bestond voor de plannen en voorstellen van de regering. Een enkele keer konden de oppositiepartijen door onderlinge afstemming bijna zelfs een motie van wantrouwen tegen de regering aangenomen krijgen.

DISCRÈTEMENT Macron heeft zijn besluit om vervroegde verkiezingen te houden maandenlang voorbereid. Slechts een handjevol mensen waren daarbij betrokken en van op de hoogte. Voor veel ministers was het besluit een verrassing, net als voor de coalitiepartijen. De avond van de Europese verkiezingen was bedacht als een van de mogelijke momenten van bekendmaking, namelijk als de resultaten van die verkiezing heel erg zouden tegenvallen (en dat was het geval). Oké, maar waarom dan nog in dezelfde maand verkiezingen willen houden?

20 JOURS AU MOINS Dat heeft te maken met de grondwet en met dé nationale feestdag in Frankrijk. In artikel 12 van de Franse grondwet (‘Constitution’) staat namelijk dat verkiezingen moeten worden gehouden tussen de twintig en veertig dagen nadat het besluit is bekendgemaakt. De verkiezingsdag is vastgesteld op zondag 30 juni. In Frankrijk worden verkiezingen trouwens altijd op zondag gehouden, zie artikel L55 van de Franse Kieswet. 30 juni is de 21e dag en is dus in overeenstemming met artikel 12 van de grondwet. Het was grondwettelijk echter ook twee weken later mogelijk geweest. Waarom is niet van deze mogelijkheid gebruik gemaakt?

14 JUILLET Omdat het twee weken later zondag 14 juli is. Op die dag kan het niet, want dat is de nationale feestdag van Frankrijk. ‘Quatorze Juillet’ is de dag waarop de bestorming van de Bastille-gevangenis van 1789 wordt herdacht waarmee de Franse Revolutie begon. Oké, maar waarom dan niet in elk geval één week later verkiezingen gehouden, op zondag 7 juli?

DIMANCHE SUIVANT Omdat er voor de nationale parlementaire verkiezingen in Frankrijk altijd twee achtereenvolgende zondagen moeten worden gereserveerd, zie artikelen L56 en L123 van de Franse Kieswet. Als 7 juli de eerste verkiezingszondag zou zijn, dan is 14 juli dus de tweede. En die viel af. Maar waarom eigenlijk niet de zondag na 14 juli als eerste verkiezingszondag (21 juli)?  

40 JOURS AU PLUS Omdat volgens artikel 12 van de grondwet beide zondagen binnen de 40 dagen termijn moeten liggen. De laatste dag van die termijn is 19 juli. Zondag 21 juli is daarom te laat, zondag 28 juli dus sowieso.

NEDERLAND? Ook in Nederland zijn vervroegde verkiezingen van de Tweede Kamer mogelijk. Die zijn o.a. vorig jaar gehouden. Hoe is het hier eigenlijk geregeld?

REGERING In Nederland is het de regering die kan besluiten tot het houden van vervroegde Tweede Kamerverkiezingen, zie artikel 64 lid 1 Grondwet. Zoals het in Frankrijk de president is, zo is het in ons land de regering die hiertoe kan besluiten. Net als in Frankrijk is daarvoor ook in ons land geen toestemming of goedkeuring nodig van de volksvertegenwoordiging.

3 MAANDEN In Nederland moet de nieuw gekozen Tweede Kamer binnen drie maanden na het besluit samenkomen, zie artikel 64 lid 2 Grondwet. In de tussentijd zullen er dus verkiezingen moeten zijn gehouden. Zoals gezegd is de huidige Tweede Kamer na vervroegde verkiezingen gekozen. De regering (Rutte IV) heeft begin september vorig jaar besloten om vervroegde verkiezingen te houden. Dat was nog geen twee jaar na de reguliere verkiezingen. Verkiezingen waren in november, en begin december kwam de huidige Tweede Kamer voor het eerst samen. In ons land staat er dus voor het houden van verkiezingen geen minimumtermijn in de grondwet en is de maximumtermijn heel wat langer dan in Frankrijk.

BRONNEN Naast bovenstaande artikelen zijn geraadpleegd de online versie van afgelopen maandag en dinsdag gepubliceerde artikelen in dagblad Le Monde; P.P.T. Bovend’Eert & H.R.B.M. Kummeling, Het Nederlandse parlement, Wolters Kluwer: 2017; P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018; het Besluit van 8 september 2023, houdende de ontbinding van de Tweede Kamer der Staten-Generaal (gepubliceerd in het Staatsblad 2023, 302); Wikipedia (Franse nationale feestdag).

Mr. Leon

Volgende week vrijdag 21 juni weer een nieuwe bijdrage!

Wat de rol is van de Franse president bij de benoeming van de premier

VRIJDAG 2 FEBRUARI 2024 Frankrijk heeft enkele weken geleden een nieuwe premier gekregen. De nieuwe premier ministre van Frankrijk heet Gabriel Attal. Zijn onmiddellijke voorganger was Elisabeth Borne. Wat voor rol had de president van Frankrijk bij hun benoemingen?

PRÉSIDENT De president van Frankrijk is het staatshoofd (chef de l’Etat). De premier is de regeringsleider (chef du Gouvernement), zie artikel 21 van de grondwet. 

KONING In Nederland is de koning het staatshoofd en is de premier (de minister-president) feitelijk de regeringsleider. Benoeming en ontslag van de premier gebeuren per koninklijk besluit, zie artikel 43 van de grondwet. Zo’n besluit is niet mogelijk zonder handtekening van de koning, zie artikel 47 van de grondwet.

FORMALITEIT Het al dan niet plaatsen van zijn handtekening is hier echter geen zelfstandige beslissing van de koning. Het is de kabinetsformateur die samen met de fractievoorzitters van de coalitiepartijen in de Tweede Kamer beslist wie de nieuwe premier wordt.

MOTIE VAN WANTROUWEN De rol van deze fractievoorzitters heeft te maken met de werking van de vertrouwensregel: de kabinetsformatie is erop gericht een kabinet te vormen (met de premier als de feitelijke regeringsleider) dat geacht mag worden het vertrouwen te hebben van een parlementaire meerderheid. Als blijkt dat dit vertrouwen er niet is, bijvoorbeeld na een aangenomen motie van wantrouwen, moet de premier zijn ontslag aanbieden aan de Koning. De vertrouwensregel staat niet in onze grondwet, het is een voorbeeld van ongeschreven staatsrecht. Voor het welsagen van een kabinetsformatie is tegenwoordig vereist dat dat kamerfracties uit de Tweede Kamer die een parlementaire meerderheid vertegenwoordigen, instemmen met het formatieresultaat.

MOTION DE CENSURE Ook in de grondwet van Frankrijk staat dat de president – hun staatshoofd – de premier benoemt en ontslaat, zie artikel 8. En ook in Frankrijk geldt de vertrouwensregel zodat de premier zijn ontslag moet aanbieden als de Tweede Kamer (Assemblée nationale) het vertrouwen in hem opzegt, bijvoorbeeld na een aangenomen motie van wantrouwen (motion de censure). In Frankrijk staat die vertrouwensregel zelfs in de grondwet, zie artikelen 20 en 50. Is het daar dan net als in ons land zo dat het staatshoofd niet zelfstandig kan beslissen wie de nieuwe premier wordt?    

COHABITATION In een boek uit 2016 schrijven Franse staatsrechtgeleerden dat ondanks artikel 8 van de Franse grondwet de president slechts in beperkte mate zelfstandig kan beslissen wie de nieuwe premier ministre wordt (hij heeft hier volgens hen slechts liberté relativisée). Dat heeft te maken met de politieke verhoudingen in de Franse politiek. In die politieke verhoudingen is het steeds zo dat één politieke partij meer dan de helft van de Kamerzetels bezet. Feitelijk bepaalt die Kamerfractie in belangrijke mate wie de nieuwe premier ministre wordt. Dat kan zijn de partij van de president, maar het kan ook de oppositiepartij zijn. In dat laatste geval is er sprake van cohabitation.    

MACRON (1) Maar sinds Emmanuel Macron president bestaan deze politieke verhoudingen volgens mij niet meer in Frankrijk. Macron werd in 2017 voor de eerste keer president. Bij de parlementaire verkiezingen die enkele maanden later plaatsvonden behaalde de door hemzelf opgerichte partij – La République en marche – een ruime absolute meerderheid in de Assemblée nationale.

MACRON (2) President en de partij met een absolute meerderheid aan Kamerzetels behoorden dus tot dezelfde partij. Toch is aannemelijk dat de president grotendeels (als het al niet 100% was) zelfstandig besliste over wie premier ministre werd, omdat die partij pas een jaar daarvoor was opgericht, de president de oprichter was en er tot kort voor de parlementaire verkiezingen de scepter zwaaide. De nieuwe premier ministre werd in eerste instantie Edouard Philippe, daarna Jean Castex en nog later Elisabeth Borne. Vijf jaar later – in 2022 – wordt Macron opnieuw verkozen tot president. Echter, bij de parlementaire verkiezingen die in dat jaar ook werden gehouden, behaalde zijn partij geen absolute meerderheid dit keer. De partij van de president houdt sindsdien een minderheid van de Kamerzetels.

OPPOSITION Toch is het niet zo dat één oppositiepartij sindsdien de meerderheid van de Kamerzetels bezet. De situatie is sindsdien zo dat slechts drie oppositiepartijen gezamenlijk de meerderheid van de Kamerzetels bezetten. Dat zijn de linkse partijen verenigd in de NUPES, de populistisch-rechtse Rassemblement National en de centrum-rechtse Republikeinen. Deze drie fracties houden er onderling zulke verschillende standpunten op na, dat ze niet in staat waren om een regering te vormen en een nieuwe premier ministre aan te wijzen. Het was in 2022 dan ook opnieuw president Macron die zelfstandig besliste wie de nieuwe premier ministre werd. Dat werd in eerste instantie (opnieuw) Elisabeth Borne. Enkele weken geleden is zij echter ‘vervangen’ door Gabriel Attal; ik denk dat ook de keuze voor Attal een zelfstandige beslissing van Macron was. Borne en Attal zijn dus regeringsleiders van een minderheidsregering, zelfs als je de steun van de twee andere coalitiepartijen meerekent (Horizons en MoDem). La République en marche heet trouwens tegenwoordig Renaissance.   

MOTION DE CENSURE? De onderlinge verdeeldheid tussen NUPES, Rassemblement National en de Republikeinen staat er ook aan in de weg dat het parlement het vertrouwen in de regering opzegt, en daardoor de regering naar huis kan sturen. Dat zou ook onmiddellijk na haar aantreden kunnen gebeuren. Er zijn in de afgelopen twee jaar heel wat moties van wantrouwen ingediend, maar geen enkele daarvan is aangenomen. De meeste maakten tot nu toe geen schijn van kans, op eentje na. In maart vorig jaar werd deze motion de censure op slechts negen stemmen na aangenomen (9 van de 577!). Dat had de regering vooral te danken aan enkele Republikeinse Kamerleden die de motie niet wilden steunen. Die motie van wantrouwen werd trouwens ingediend naar aanleiding van de pensioenhervormingen (verhoging pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar). Zoals gezegd beslist president Macron zelfstandig over de benoeming van een nieuwe premier (en dus het ontslag van de oude). Ook voor hem was deze motie van wantrouwen toen geen reden om een nieuwe premier ministre te benoemen; dat gebeurde namelijk pas ruim negen maanden, in januari 2024.

CONCLUSIE De rol van president Emmanuel Macron bij de benoemingen van de laatste vier premiers in Frankrijk was dus heel groot.

BRONNEN Website denederlandsegrondwet.nl, eenvoudige uitleg op artikel 43; professor Paul Bovend’Eert in het boek Tekst en Commentaar op Grondwet en Statuut (2018), bladzijden 100 – 102; Droit constitutionnel, 19e druk (2016), uitgeverij Dalloz, bladzijde 708-709; Wikipedia: via Renaissance (parti).

Mr. Leon

Volgend blog: waarschijnlijk op vrijdag 9 februari