In Frankrijk is het kabinet-Attal nu demissionair

VRIJDAG 19 JULI 2024 Het Franse kabinet is sinds afgelopen dinsdag demissionair. Het Nederlandse kabinet-Rutte IV was dat tot begin deze maand ook. Wat is hetzelfde en wat is anders?

AFFAIRES COURANTES  Zowel in Frankrijk als in ons land is niet helemaal duidelijk wat een demissionair kabinet mag doen. In Frankrijk mag het alleen nog maar lopende zaken afhandelen. In Nederland mag het doen wat het in het belang van het koninkrijk noodzakelijk acht. Allebei nogal vaag.

DÉMISSION Nadat de uitslag van de vervroegde verkiezingen van de Franse Tweede Kamer bekend was gemaakt, diende de minister-president – Gabriel Attal – en zijn kabinet ontslag in bij de president. Dat is Emmanuel Macron. In ons land bood minister-president Mark Rutte het ontslag van zijn kabinet aan de Koning aan (dat was in juli 2023). In ons land gaat het dus om een ontslagaanvraag; in Frankrijk gaat het om démission, om ontslagneming, zie artikel 8 Constitution.

IN OVERWEGING De Koning neemt vervolgens de ontslagaanvraag in overweging. Dat gebeurt praktisch meteen na de aanbieding ervan. Daarbij verzoekt hij de minister-president, ministers en staatssecretarissen al datgene te blijven doen, wat zij in het belang van het koninkrijk noodzakelijk achten. Vanaf datzelfde moment is het kabinet demissionair.

DÉMISSION (2) Attal en zijn kabinet namen op 9 juli jl. ontslag. Dat betekent echter niet dat zij sinds die dag minister af zijn. Sterker nog: ze bleven nog een hele week missionaire ministers zoals ze dat ook in de afgelopen maanden waren geweest.

ACCEPTER Pas een week later – afgelopen dinsdag – werd het kabinet-Attal demissionair. Omdat president Macron pas toen de ontslagneming aanvaardde. De president had er ook voor kunnen kiezen om daarmee nog langer te wachten. Staatsrechtelijk is hij daarin vrij. Het genomen ontslag is aanvaard, maar desondanks blijven minister-president en alle ministers aan het werk om de lopende zaken af te handelen. Dat is wat in Frankrijk een demissionair kabinet wordt genoemd.

CEREMONIEEL Het ontslag van het Nederlandse demissionair kabinet-Rutte was op 2 juli. Op die dag werd het kabinet-Schoof benoemd en werd de ontslagaanvraag van minister-president Rutte en andere demissionaire ministers aanvaard. Pas op 2 juli zijn de minister-president en de andere ministers van Rutte-IV dus ontslagen. Een jaar later na hun indiening van de ontslagaanvraag. Zo’n ontslag gebeurt in de vorm van koninklijke besluiten. Er moet dus ook de handtekening van de Koning onder staan, zie artikel 48 Grondwet. Zijn ondertekening is noodzakelijk, maar hij zal niet weigeren om zijn handtekening te plaatsen onder de besluiten die de (beoogde) nieuwe minister-president hem voorlegt.

LIBERTÉ DE CHOIX Ook het kabinet-Attal zal demissionair blijven tot er een nieuw kabinet is benoemd. Dat wil zeggen: totdat de president een nieuwe minister-president en nieuwe ministers benoemt. Staatsrechtelijk mag de president benoemen wie hij wil als minister-president. Zijn handtekening onder het benoemingsbesluit is dus allesbehalve alleen maar ceremonieel. De president heeft meegedeeld dat hij wil afwachten hoe de politieke verhoudingen in de Assemblée nationale (de Franse Tweede Kamer) zich in de komende tijd ontwikkelen. Naar verluidt zou de benoeming van een nieuw kabinet best wel tot oktober op zich kunnen laten wachten: dat zou betekenen dat Frankrijk tijdens de Olympische Spelen die eind deze maand beginnen en tijdens de Paralympische Spelen die een maand later beginnen zijn huidige (demissionaire) kabinet-Attal behoudt.

BRONNEN Naast bovenstaande grondwetsartikelen zijn geraadpleegd online publicaties in dagblad Le Monde van 16 en 17 juli; P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018; www.rijksoverheid.nl, bericht van 7 juli 2023 Minister-president Rutte biedt ontslag aan van kabinet.

Mr. Leon

Over twee weken een nieuwe bijdrage.

De bordesfoto

VRIJDAG 5 JULI 2024 Het nieuwe kabinet is deze week geïnstalleerd. Afgelopen dinsdag was de bordesscène bij Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. De bordesscène is het fotomoment direct na installatie van alle nieuwe bewindslieden. De (bordes)foto stond de dag erna in alle kranten. Wie staan er op de bordesfoto?

DE KONING In het midden staat de Koning. Hij heeft kort daarvoor de ministers beëdigd. Ministers moeten namelijk bij de aanvaarding van hun ambt ten overstaan van de Koning een eed, dan wel verklaring en belofte, van zuivering afleggen en trouw zweren of beloven aan de Grondwet en een getrouwe vervulling van hun ambt, zie artikel 49 Grondwet.

DE MINISTERS De Koning staat net als de anderen op de foto op de trappen voor Paleis Huis ten Bosch, zijn woonpaleis.  Om hem heen staan de ministers van het nieuwe kabinet. De minister-president staat naast hem. Het lijkt er trouwens op dat ze allemaal heel wat dichter bij elkaar staan dan op de bordesfoto van tweeënhalf jaar geleden, na de installatie van het kabinet-Rutte IV. Maar dat was dan ook nog tijdens de (laatste) coronalockdown (met het anderhalve meter gebod!). 

DE MINISTERRAAD De ministers vormen met elkaar de ministerraad, zie artikel 45 Grondwet. De ministerraad vergadert minstens eens per week, met als vaste vergaderdag de vrijdag, zie artikel 8 Reglement van Orde voor de ministerraad. De minister-president (Dick Schoof) is de voorzitter van de vergadering. De ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen regeringsbeleid en bevordert de eenheid van dat beleid.

DE REGERING De ministerraad moet niet worden verward met de regering. De ministerraad bestaat uit alle ministers; anderen dan ministers kunnen er geen lid van zijn. Voor de regering gaat dit niet op. De regering kan weliswaar uit alle ministers bestaan, maar de regering kan ook uit slechts één of enkele ministers bestaan. Verder bestaat de regering niet alleen uit ministers, want ook de Koning is namelijk lid van de regering, zie artikel 42 Grondwet. Voor de bordesfoto bestaat de regering uit de Koning en alle ministers, maar in andere gevallen kan de regering bestaan uit de Koning en slechts een of enkele ministers.

STAATSSECRETARISSEN? Op de bordesfoto staat dus met andere woorden zowel de ministerraad mét de Koning als de regering. Wie niet op de foto staan, dat zijn de staatssecretarissen. Staatssecretarissen zijn namelijk geen lid van de ministerraad. Staatssecretarissen zijn in zoverre wél lid van de regering dat hij (of zij) koninklijke besluiten mag ondertekenen. Dat zijn besluiten van de regering waar de handtekening van de Koning en van een of meer ministers en/of staatssecretarissen onder moeten staan, zie artikel 47 Grondwet. Bijvoorbeeld het koninklijk besluit waarbij een burgemeester wordt benoemd.

REGERING en MINISTERRAAD Er zijn heel wat koninklijke besluiten waarover eerst in de ministerraad wordt vergaderd voordat ze worden ondertekend. Dat geldt bijvoorbeeld voor de benoeming van de burgemeester van een grotere stad, zie artikel 4 Reglement van Orde voor de ministerraad. Zo’n besluit wordt pas ondertekend nadat de ministerraad akkoord is gegaan. Pas dan zal de regering het koninklijk besluit van de burgemeestersbenoeming ondertekenen. In dit geval bestaat de regering uit de Koning en de minister van Binnenlandse Zaken. Anders dan de ministerraad vergadert de regering niet: Koning en minister vergaderen niet met elkaar over de burgemeestersbenoeming, zij plaatsen hun handtekening, en dat is het dan. Over de benoeming van de burgemeester voor een gemeente van minder dan 50.000 inwoners wordt niet eerst vergaderd in de ministerraad. De benoeming komt tot stand buiten de ministerraad om. Wél is ook hier de benoeming een koninklijk besluit dat door de regering wordt ondertekend. Ook in dit geval bestaat de regering uit de Koning en de minister van Binnenlandse Zaken.

KABINET? Tot zover de Koning, de ministers, de staatssecretarissen, de ministerraad en de regering. Maar wat is nu het kabinet? Het kabinet bestaat uit álle ministers en álle staatssecretarissen. De Koning maakt hier geen deel van uit. Het kabinet staat dus niet op de bordesfoto! Trouwens, net als de regering vergadert het kabinet niet. NB: in krant, op televisie en op sociale media worden de termen kabinet, regering en ministerraad abusievelijk vaak door elkaar gebruikt. Dat is jammer.

BORDES? De termen bordesscène en bordesfoto zijn ook problematisch. Volgens mij is een bordes namelijk een platform dat de trap onderbreekt. Ik kan op de foto niet goed zien of de trap van Paleis Huis ten Bosch een bordes heeft, maar de mensen op de bordesfoto’s staan sowieso niet op een bordes; zij staan namelijk gewoon op de treden van de trap.  

CONCLUSIE Op de bordesfoto staan alleen de ministerraad en de regering.

BRONNEN Naast bovengenoemde artikelen zijn geraadpleegd Wikipedia (bordesscène, Paleis Huis ten Bosch, bordes), Rijksoverheid.nl (Kabinet-Rutte IV beëdigd), P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018.

Mr. Leon

Volgend week weer een nieuwe bijdrage.

Verkiezingen in Engeland en Frankrijk

VRIJDAG 28 JUNI 2024 Aanstaande zondag zijn er in Frankrijk parlementaire verkiezingen en aanstaande donderdag is dat in het Verenigd Koninkrijk het geval. Wat zijn de overeenkomsten en verschillen van parlementaire verkiezingen in Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk?

150 EN MEER Eerst even het aantal Kamerleden. Dat verschilt per land. De Nederlandse Tweede Kamer heeft 150 Kamerleden, zie artikel 51 van de Grondwet. Het Britse House of Commons heeft er 650. De Franse Assemblée nationale heeft er 577, zie artikel LO119 van de Code électoral.De Code électoral is de kieswet van Frankrijk.

4 of 5 De Nederlandse Tweede Kamer heeft een zittingsduur van vier jaar, tenzij er vervroegde verkiezingen worden gehouden, zie artikel 52 van de Grondwet. Bij het House of Commons en de Assemblée nationale is dat vijf jaar, zie artikel 4 van de Dissolution and Calling of Parliament Act 2022 en zie artikel LO121 van de Code électoral.

18 Wie mogen hun stem uitbrengen? Dat is in alle landen hetzelfde: 18 jaar en de Nederlandse, Britse of Franse nationaliteit hebben, zie artikel 54 van de Grondwet, artikel 1 van de Representation of the People Act 1983 en artikel L2 van de Code électoral. In het Verenigd Koninkrijk is niet altijd de Britse nationaliteit vereist.

KRING Tweede Kamerleden worden gekozen in kieskringen, zie artikel E1 van de Kieswet. Er zijn 20 kieskringen, waarvan 19 in Nederland. Per kieskring worden meerdere Kamerleden gekozen. Wie zich kandidaat stelt in de ene kieskring, mag dat ook doen in een of meer andere kieskringen.

CONSTITUENCY Dat is anders in het Verenigd Koninkrijk en in Frankrijk. Britse Kamerleden worden gekozen in kiesdistricten (constituencies). Er zijn 650 kiesdistricten. Per kiesdistrict wordt één Kamerlid gekozen. Wie zich kandidaat stelt voor het Kamerlidmaatschap, mag dat in slechts één kiesdistrict doen.

CONSCRIPTION Ook Franse Kamerleden worden gekozen in kiesdistricten (conscriptions), zie artikel L124 van de Code électoral. Frankrijk heeft ongeveer 550 kiesdistricten. Net als in het Verenigd Koninkrijk wordt per kiesdistrict slechts één Kamerlid gekozen. En ook hier geldt: wie zich kandidaat stelt voor het Kamerlidmaatschap, mag dat in slechts één kiesdistrict doen, zie artikel L156.

LIJSTEN Kandidaten voor de Tweede Kamer staan op een kandidatenlijst waarboven (bijna altijd) de naam van een of meer politieke partijen staat, zie artikel G2 van de Kieswet. Er staat bijvoorbeeld VVD, GroenLinks-PvdA of NSC. Op zo’n kandidatenlijsten staan altijd meerdere kandidaten. Dat kunnen er wel 80 zijn, zie artikel H6 van de Kieswet.

KANDIDATEN Dat is anders in het Verenigd Koninkrijk en in Frankrijk. Britse kandidaten staan niet op een kandidatenlijst. Natuurlijk stellen de meeste kandidaten zich meestal wél verkiesbaar namens een politieke partij. Bijvoorbeeld namens Conservative Party, Labour Party of Lib Dems. Er zijn geen kandidatenlijsten, want elke partij heeft slechts één kandidaat per kiesdistrict.

KANDIDATEN Ook de Franse kandidaten staan niet op een kandidatenlijst. Ook zij stellen zich meestal wél verkiesbaar namens een politieke partij of een alliantie van partijen. Bijvoorbeeld namens de (radicaalrechtse) partij Rassemblement national, de (linkse) alliantie Nouveau Front populaire of de (centrum) alliantie van regeringspartijen Ensemble. Ook hier geldt: er zijn geen kandidatenlijsten, want elke partij of alliantie heeft slechts één kandidaat per kiesdistrict.

½ PROCENT De Tweede Kamerkandidaat die in alle kieskringen gezamenlijk een (ruime) 1/2 % van alle stemmen krijgt die in het hele land zijn uitgebracht heeft in elk geval een Kamerzetel gewonnen – dat is namelijk de kiesdeler – maar onder omstandigheden kan ook een nog veel lager percentage voldoende zijn, zie de artikelen van Hoofdstuk P van de Kieswet.

FPTP Dat is anders in het Verenigd Koninkrijk en in Frankrijk. De Britse kandidaat die in zijn kiesdistrict de meeste van de uitgebrachte stemmen krijgt heeft gewonnen. Dit is het First Past The Post, afgekort tot FPTP. Eén verkiezingsdag oftewel ronde voldoet dan ook altijd in het Verenigd Koninkrijk.  

1 TOUR In Frankrijk is het anders dan in ons land, maar ook anders dan in het Verenigd Koninkrijk. De Franse kandidaat die in zijn kiesdistrict meer dan de helft van alle uitgebrachte stemmen krijgt heeft gewonnen, mits het aantal op hem uitgebrachte stemmen bovendien 25% of meer is dan het aantal kiesgerechtigden in het kiesdistrict, zie artikel L126 van de Code électoral. Als hij niet zoveel stemmen krijgt is een tweede ronde nodig. Die wordt een week later gehouden, dit keer is dat op zondag 6 juli. Die 25% van de kiesgerechtigden is in de praktijk een heus obstakel, want net als in Nederland gaat ook in Frankrijk lang niet elke kiesgerechtigde stemmen.

2 TOURS Het gebeurt niet vaak dat een kandidaat in de eerst ronde voor de Franse parlementsverkiezingen voldoende stemmen haalt (in het Frans ‘tour’ genaamd). In het overgrote deel van de kiesdistricten zal er dan ook een tweede ronde worden gehouden. Aan de tweede ronde mogen alleen de kandidaten meedoen op wie in de eerste ronde tenminste zoveel stemmen zijn uitgebracht als 12,5% van het aantal kiesgerechtigden in het kiesdistrict. Als dat maar één kandidaat is, dan mag de kandidaat die na hem de meeste stemmen heeft gekregen toch ook meedoen. Als geen enkele kandidaat aan die 12,5% voldoet, dan mogen diezelfde twee kandidaten toch meedoen. Andere kandidaten uit de eerste ronde mogen niet meer meedoen. Zie artikel 162 van de Code électoral.

BRONNEN Naast de bovenstaande wetten, is geraadpleegd L.F.M. Besselink e.a., Het staatsrecht van 7 Europese landen, Wolters Kluwer: 2018, website Parliament.uk (house of commons).

Mr. Leon

Volgende week is er weer een nieuwe bijdrage.

In de ministerraad van het kabinet-Schoof

WOENSDAG 19 JUNI 2024 Er lijkt weinig meer in de weg te staan aan de officiële (koninklijke) benoeming van het kabinet-Schoof. Een nieuw kabinet betekent ook een nieuwe ministerraad. Hoe zien de politieke verhoudingen eruit in de nieuwe ministerraad?

HOMOGENITEIT Om te beginnen eerst de vraag: wat doet de ministerraad eigenlijk? De ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen regeringsbeleid en bevordert de eenheid van dat beleid, artikel 45 Grondwet. Dat klinkt vrij vaag maar betekent o.a. dat in de ministerraad wordt beraadslaagd en besloten over alle wetsvoorstellen voordat een minister ze bij de Tweede Kamer indient, en eventueel nog een keer terwijl ze al in het parlement worden behandeld, artikel 4 Reglement van orde voor de ministerraad. Ook wordt in de ministerraad beraadslaagd en besloten over bijvoorbeeld verdragen en benoeming/ontslag van hoge ambtenaren, hoge rechters en burgemeesters van de grotere gemeenten. En over bijvoorbeeld het Nederlands standpunt dat in de vergaderingen van de Europese Raad en van de Raad van de Europese Unie zal worden ingenomen. De ministerraad is dus heel belangrijk! Er zijn echter ook heel wat besluiten die een minister zelfstandig kan nemen en niet eerst hoeft voor te leggen aan de ministerraad.

MINISTERS Neemt het hele kabinet deel aan de beraadslagingen en het nemen van besluiten in de ministerraad? De ministers wél: de ministerraad bestaat uit de minister-president en de andere ministers, artikel 45 Grondwet. In de vergaderingen van de ministerraad mogen zij het woord nemen en hebben ze stemrecht bij het nemen van besluiten, artikel 11 reglement. In beginsel wordt er tenminste elke vrijdag vergaderd, artikel 8 reglement.

STAATSSECRETARISSEN Staatssecretarissen mogen soms deelnemen aan de vergaderingen van de ministerraad. Maar dan alleen om te adviseren. Ze hebben nooit stemrecht bij het nemen van besluiten, artikel 3 reglement. Ministerraad en kabinet is dus niet hetzelfde!

5/4/4/2/1 Voor de politieke verhoudingen in de ministerraad is het dus belangrijk hoe de ministersposten zijn verdeeld over de vier coalitiepartijen. Het aanstaande kabinet-Schoof bestaat uit zestien ministers (en 13 staatssecretarissen). Er komen vijf PVV-ministers, vier VVD-ministers en vier NSC-ministers, en twee BBB-ministers. De minister-president of te wel premier (Dick Schoof) is partijloos. Gezamenlijk hebben VVD en NSC dus één minister meer dan PVV en BBB.

HELFT PLUS 1 In de ministerraad worden besluiten zoveel mogelijk unaniem genomen zodat alle ministers kunnen instemmen met het voorgestelde besluit, artikel 11 reglement. Maar het kan gebeuren dat er geen eensgezindheid is. Als dat er niet is, wordt er gestemd over het voorstel. Daarbij heeft elke minister één stem. Ook de minister-president. Voor het nemen van een besluit is de gewone meerderheid (de helft plus een) voldoende. Dat is de helft plus een van de stemmen van de ministers die in de vergadering aanwezig zijn. Er geldt bij stemming ook een quorumeis: minstens de helft van de ministers moet present zijn; in het kabinet-Schoof is de quorumeis dus acht ministers. Als er elf ministers aanwezig zijn, dan is voor het aannemen van een voorgesteld besluit voldoende dat zes ministers vóór stemmen.   

1 = 2 Bij het staken van de stemmen volgt er uitstel en wordt in de volgende vergadering opnieuw gestemd. Als uitstel niet mogelijk is of als alle (zestien) ministers aanwezig zijn, is de stem van de minister-president doorslaggevend, artikel 11 reglement. Volgens het Handboek voor bewindspersonen dienen ministers de hele vrijdag beschikbaar te zijn voor het bijwonen van de ministerraadsvergaderingen. In een voltallige vergadering heeft de minister-president bij het staken der stemmen de doorslaggevende stem. In zo’n geval staken de stemmen bijvoorbeeld als de vier VVD-ministers en de vier NSC-ministers anders stemmen dan de vijf PVV-ministers, de twee BBB-ministers en de premier. Dan zal dus worden besloten in overeenstemming met wat de ministers van PVV, BBB en premier hebben gestemd.      

HOMOGENITEIT De minister die tegen een aangenomen voorstel heeft gestemd, mag in geen geval in strijd handelen met dat besluit, artikel 12 reglement. Dat geldt ook voor de staatssecretarissen. Als bijvoorbeeld de vier NSC-ministers zich niet kunnen vinden in een besluit van de ministerraad, dan moeten zij zich er toch bij neerleggen. Ze mogen dan zelfs niet naar buiten toe laten blijken dat ze het er niet mee eens zijn, artikel 26 reglement.

BRONNEN Naast de genoemde artikelen en het Handboek voor bewindspersonen (2022) is geraadpleegd P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018.

Mr. Leon

Volgende week weer een nieuwe bijdrage!

Emmanuel Macron wil snel nieuwe verkiezingen

WOENSDAG 12 JUNI 2024 Afgelopen zondag heeft Emmanuel Macron – de president van Frankrijk – besloten tot het houden van vervroegde verkiezingen voor de Assemblée nationale. Dat is hun Tweede Kamer. De verkiezingen vinden al eind deze maand plaats, namelijk op zondag 30 juni. Waarom op zo’n korte termijn?

DISSOLUTION Het zijn vervroegde verkiezingen, want de huidige Assemblée nationale is krap twee jaar geleden gekozen en had dus eigenlijk nog drie jaar te gaan, zie artikel LO121 van de Franse Kieswet (Code électoral). Waarom nu al vervroegde verkiezingen willen houden?

COUP DE TONNERRE Dat vereist enige achtergrondkennis van de Franse politiek. Afgelopen zondag waren de Europese verkiezingen in Frankrijk. Kort na het sluiten van de stembureaus heeft Macron zijn besluit bekendgemaakt. Uit de exitpolls bleek dat zijn partij slechts 14% van de stemmen had gekregen, terwijl de grote rivaal bij die verkiezingen ruim 31% van de stemmen had gekregen. Dat kwam aan als een donderslag bij heldere hemel. Macron’s partij heet Renaissance, die van de grote rivaal heet Rassemblement national.

MINORITAIRE De Franse regering is sinds de verkiezingen van twee jaar geleden een minderheidsregering. Macron’s eigen partij heeft samen met de twee coalitiepartijen bij lange na geen meerderheid. Er zijn drie grote oppositiepartijen die samen wél een meerderheid hebben. De grootste oppositiepartij is het radicaal-rechtse Rassemblement national, van Marine Le Pen.

OPPOSITION De andere twee oppositiepartijen zijn het linkse NUPES en de centrumrechtse Republikeinen. Deze drie oppositiepartijen zijn dus zeer verschillend. Voor een parlementaire meerderheid is de steun van één oppositiepartij voldoende. In de afgelopen twee jaar is echter gebleken dat die steun er vaak niet was zodat er geen meerderheid bestond voor de plannen en voorstellen van de regering. Een enkele keer konden de oppositiepartijen door onderlinge afstemming bijna zelfs een motie van wantrouwen tegen de regering aangenomen krijgen.

DISCRÈTEMENT Macron heeft zijn besluit om vervroegde verkiezingen te houden maandenlang voorbereid. Slechts een handjevol mensen waren daarbij betrokken en van op de hoogte. Voor veel ministers was het besluit een verrassing, net als voor de coalitiepartijen. De avond van de Europese verkiezingen was bedacht als een van de mogelijke momenten van bekendmaking, namelijk als de resultaten van die verkiezing heel erg zouden tegenvallen (en dat was het geval). Oké, maar waarom dan nog in dezelfde maand verkiezingen willen houden?

20 JOURS AU MOINS Dat heeft te maken met de grondwet en met dé nationale feestdag in Frankrijk. In artikel 12 van de Franse grondwet (‘Constitution’) staat namelijk dat verkiezingen moeten worden gehouden tussen de twintig en veertig dagen nadat het besluit is bekendgemaakt. De verkiezingsdag is vastgesteld op zondag 30 juni. In Frankrijk worden verkiezingen trouwens altijd op zondag gehouden, zie artikel L55 van de Franse Kieswet. 30 juni is de 21e dag en is dus in overeenstemming met artikel 12 van de grondwet. Het was grondwettelijk echter ook twee weken later mogelijk geweest. Waarom is niet van deze mogelijkheid gebruik gemaakt?

14 JUILLET Omdat het twee weken later zondag 14 juli is. Op die dag kan het niet, want dat is de nationale feestdag van Frankrijk. ‘Quatorze Juillet’ is de dag waarop de bestorming van de Bastille-gevangenis van 1789 wordt herdacht waarmee de Franse Revolutie begon. Oké, maar waarom dan niet in elk geval één week later verkiezingen gehouden, op zondag 7 juli?

DIMANCHE SUIVANT Omdat er voor de nationale parlementaire verkiezingen in Frankrijk altijd twee achtereenvolgende zondagen moeten worden gereserveerd, zie artikelen L56 en L123 van de Franse Kieswet. Als 7 juli de eerste verkiezingszondag zou zijn, dan is 14 juli dus de tweede. En die viel af. Maar waarom eigenlijk niet de zondag na 14 juli als eerste verkiezingszondag (21 juli)?  

40 JOURS AU PLUS Omdat volgens artikel 12 van de grondwet beide zondagen binnen de 40 dagen termijn moeten liggen. De laatste dag van die termijn is 19 juli. Zondag 21 juli is daarom te laat, zondag 28 juli dus sowieso.

NEDERLAND? Ook in Nederland zijn vervroegde verkiezingen van de Tweede Kamer mogelijk. Die zijn o.a. vorig jaar gehouden. Hoe is het hier eigenlijk geregeld?

REGERING In Nederland is het de regering die kan besluiten tot het houden van vervroegde Tweede Kamerverkiezingen, zie artikel 64 lid 1 Grondwet. Zoals het in Frankrijk de president is, zo is het in ons land de regering die hiertoe kan besluiten. Net als in Frankrijk is daarvoor ook in ons land geen toestemming of goedkeuring nodig van de volksvertegenwoordiging.

3 MAANDEN In Nederland moet de nieuw gekozen Tweede Kamer binnen drie maanden na het besluit samenkomen, zie artikel 64 lid 2 Grondwet. In de tussentijd zullen er dus verkiezingen moeten zijn gehouden. Zoals gezegd is de huidige Tweede Kamer na vervroegde verkiezingen gekozen. De regering (Rutte IV) heeft begin september vorig jaar besloten om vervroegde verkiezingen te houden. Dat was nog geen twee jaar na de reguliere verkiezingen. Verkiezingen waren in november, en begin december kwam de huidige Tweede Kamer voor het eerst samen. In ons land staat er dus voor het houden van verkiezingen geen minimumtermijn in de grondwet en is de maximumtermijn heel wat langer dan in Frankrijk.

BRONNEN Naast bovenstaande artikelen zijn geraadpleegd de online versie van afgelopen maandag en dinsdag gepubliceerde artikelen in dagblad Le Monde; P.P.T. Bovend’Eert & H.R.B.M. Kummeling, Het Nederlandse parlement, Wolters Kluwer: 2017; P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018; het Besluit van 8 september 2023, houdende de ontbinding van de Tweede Kamer der Staten-Generaal (gepubliceerd in het Staatsblad 2023, 302); Wikipedia (Franse nationale feestdag).

Mr. Leon

Volgende week vrijdag 21 juni weer een nieuwe bijdrage!

Wanneer is er ‘echt’ het kabinet-Schoof?

VRIJDAG 7 JUNI 2024 Het einde van de kabinetsformatie komt in zicht. De fractieleiders van de formerende partijen zijn al dagenlang druk met het verdelen van de ministersposten en hebben zo goed als zeker hun namenlijstje al een tijdje klaarliggen, aldus dagblad NRC afgelopen woensdag. Als iemand die gevraagd wordt om minister te worden daarmee instemt en vervolgens door screening en hoorzitting in de Tweede Kamer heen komt, is zij of hij dan ‘echt’ minister geworden?

BESLUIT Nee. Om minister te worden, moet je namelijk ook nog worden benoemd. Voor die benoeming is een schriftelijk besluit nodig. Is het de Tweede Kamer die dit besluit neemt? 

KONINKLIJK BESLUIT Nee. Ministers worden bij koninklijk besluit benoemd, zie artikel 43 Grondwet. Een koninklijk besluit wordt ondertekend door de Koning, zie artikel 47 Grondwet. Is de handtekening van de Koning voldoende?

MEDEONDERTEKENING Nee. Er is ook een contraseign nodig, dat wil zeggen een medeondertekening. Die medeondertekening komt hier van de nieuwe minister-president, zie artikel 48 Grondwet. Naar alle waarschijnlijkheid wordt Dick Schoof de nieuwe minister-president of te wel premier. Ook zijn handtekening moet dus onder het koninklijk besluit staan waarmee ministers worden benoemd. Is daarmee de minister ‘echt’ minister geworden? Ja.

BEËDIGING? Beëdiging van de nieuwe ministers is namelijk niet nodig om ‘echt’ minister te worden. Beëdiging is het ten overstaan van de Koning afleggen van een eed, dan wel een verklaring en belofte, van zuivering en het trouw zweren of beloven aan de Grondwet en een getrouwe vervulling van het ministersambt, zie artikel 49 Grondwet.

BORDESSCÈNE? Na beëdiging vindt op dezelfde dag de bordesscène plaats. Dat is de presentatie van alle ministers met in hun midden de Koning op de trappen van (waarschijnlijk) Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. Hiervan wordt altijd een officiële foto gemaakt die de dag erna in alle dagbladen staat. Het is niet nodig om aanwezig te zijn bij de bordesscène om ‘echt’ minister te worden.

REGERINGSVERKLARING? Daarvoor is ook de regeringsverklaring niet nodig. De regeringsverklaring is de presentatie van het nieuwe kabinet in het parlement en bij die presentatie worden de hoofdlijnen van het regeringsbeleid voor de komende kabinetsperiode uiteengezet.

EN DE PREMIER? Het koninklijk besluit van benoeming dat is ondertekend door Koning en nieuwe minister-president voldoet dus voor de benoeming van een minister. Maar wat is nodig voor de benoeming van de nieuwe minister-president of te wel premier?

DIE OOK PER KB Ook daarvoor is nodig en voldoende een koninklijk besluit dat is ondertekend door de Koning en de minister-president, zie artikelen 47 en 48 Grondwet. Wordt hier met de minister-president de zittende premier bedoeld? De zittende minister-president is sinds twaalf jaar Mark Rutte. Nee, het is niet de zittende premier. In artikel 48 Grondwet wordt met de minister-president bedoeld de beoogde minister-president. Het is dus de beoogde premier die zijn eigen benoemingsbesluit medeondertekent! 

RUTTE I Toen Mark Rutte tweeënhalf jaar geleden minister-president werd van het kabinet Rutte IV, was het Rutte die zijn eigen benoemingsbesluit medeondertekende. Mark Rutte was toen echter al minister-president, namelijk van het kabinet Rutte III. Dat is het verschil met Dick Schoof straks: hij zal bij de medeondertekening van zijn eigen benoemingsbesluit nog geen minister-president zijn. Dat wordt hij pas door die medeondertekening. Diezelfde situatie deed zich bij Mark Rutte in 2010 voor. Rutte werd toen minister-president van het kabinet Rutte I. Hij medeondertekende zijn eigen benoemingsbesluit, terwijl hij bij het plaatsen van zijn handtekening nog geen premier was.           

BRONNEN Naast bovenstaande grondwetsartikelen zijn geraadpleegd P.P.T. Bovend’Eert & H.R.B.M. Kummeling, Het Nederlandse parlement, Wolters Kluwer: 2017; P.P.T. Bovend’Eert e.a., Tekst & Commentaar Grondwet en Statuut, Wolters Kluwer: 2018.

Mr. Leon

Volgende week vrijdag 14 juni weer een nieuwe bijdrage!

Waar stem ik eigenlijk op bij de Europese verkiezingen?

VRIJDAG 31 MEI 2024 Aanstaande donderdag zijn de Europese verkiezingen. Dat zijn de verkiezingen van het Europees Parlement. Wie in ons land mag stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen, mag dat ook bij de verkiezingen voor het Europees Parlement (EP). Het EP is het parlement van de Europese Unie. Waarop stem je eigenlijk als je daarvoor gaat stemmen?

WAAROM STEMMEN? Maar allereerst: waarom zou je eigenlijk stemmen voor het EP? Uit mijn laatste twee blogs bleek immers dat het EP (veel) minder op het Europese niveau bepaalt wie deel uitmaakt van de regering en wat de inhoud is van de wetten dan het Nederlandse parlement dat doet op het nationale niveau. Helemaal waar, maar het EP is zeker niet zonder invloed. Bovendien worden voor de andere organen van de EU geen verkiezingen gehouden waarvoor je als gewone burger je stem kan uitbrengen!

31 VAN DE 720 Je brengt je stem uit voor het Europees Parlement. Dat gaat straks 720 leden tellen. Maar de kiezers in Nederland kunnen daarvan slechts 31 aanwijzen, zie het Besluit van de Europese Raad van 22 september 2023 inzake de samenstelling van het EP. Die 31 zijn er trouwens twee meer geworden dan nu nog het geval is.

BUITENLANDSE KIEZER Die ‘je’ in ‘je brengt je stem uit’, zijn dat alleen maar de mensen die in ons land mogen stemmen bij Tweede Kamerverkiezingen? Nee, want ook iemand met een nationaliteit van een ander EU-land maar die wél in ons land woont mag hier zijn stem uitbrengen op een van de ‘Nederlandse’ kandidaten, zie artikel Y3 van de Kieswet. Nederlanders die in een ander land van de EU wonen, mogen trouwens alleen maar hun stem uitbrengen op een ‘Nederlandse’ kandidaat als ze officieel verklaren dat ze niet gaan stemmen op een kandidaat in hun woonland, zie artikel Y6.

BUITENLANDSE KANDIDAAT Hebben de kiezers in alle landen dezelfde kandidatenlijsten en kandidaten waaruit ze kunnen kiezen? Nee. Integendeel zelfs: die zijn namelijk in elk land totaal verschillend. Elk land heeft namelijk zijn eigen kandidatenlijsten en zijn eigen kandidaten waarop de kiezer aldaar zijn stem kan uitbrengen. Iemand mag zich namelijk slechts in één land verkiesbaar stellen. Je kunt in ons land dus geen stem uitbrengen op iemand die bijvoorbeeld óók in Duitsland of België kandidaat is. De kandidaten waarop in een land kan worden gestemd, hoeven trouwens niet in dat land te wonen of de nationaliteit van dat land te hebben. Uit de kandidatenlijsten voor Nederland blijkt trouwens dat het overgrote deel van de kandidaten wél in ons land woont en is het aannemelijk dat ze ook de Nederlandse nationaliteit bezitten. 

VOORKEURSTEM In sommige landen kun je alleen maar je stem uitbrengen op een kandidatenlijst. In andere landen kun je stemmen op een individuele kandidaat die op een kandidatenlijst staat: je brengt dan een voorkeurstem uit.Ieder land mag dat zelf bepalen, zie de Europese Akte. In Nederland kun je stemmen op een individuele kandidaat. In ons land valt een kandidatenlijst trouwens bijna altijd samen met de lijst van één partij. Een kandidatenlijst is hier dus de lijst van één partij. In Nederland bepalen de kiezers dus niet alleen welke partijen hoeveel zetels krijgen, maar dankzij hun voorkeurstem ook voor welke kandidaten van die partijen dat het geval is, zie artikel Y23a Kieswet.

LEEFTIJD De kiezer moet in ons land 18 jaar of ouder zijn.Een land mag zelf bepalen wat de minimumleeftijd is voor kiezers, zie weer de Europese Akte. In ons land is dat bepaald op 18 jaar, zie artikel Y4 Kieswet. Het had ook een hogere of een lagere leeftijd mogen zijn. 

KIESDREMPEL Als er genoeg anderen op dezelfde kandidatenlijst als jij hebben gestemd, krijgt die lijst een zetel in het EP. Wat is genoeg? In ons land is dat als er van alle hier uitgebrachte stemmen 1/31e deel op die lijst zijn uitgebracht, want er zijn 31 zetels te ‘vergeven’ en voor ons land geldt geen kiesdrempel. In sommige andere landen geldt er echter wel een kiesdrempel, hetzij omdat zo’n land dat zelf wil, hetzij omdat het van de EU moet. Voor de grote landen geldt er namelijk een verplichting tot een kiesdrempel, zie de Europese Akte. 

BRONNEN Waar hierboven sprake is van de Europese Akte is bedoeld de Akte betreffende de verkiezing van de vertegenwoordigers in het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen; Brussel, 20 september 1976(inclusief wijzigingen). Geraadpleegd is ook F. Amtenbrink & H.H.B. Vedder, Recht van de Europese Unie, Boom Juridisch: 2022.

Mr. Leon

Volgend blog: volgende week vrijdag 7 juni.

In hoeverre is het Europees Parlement een wetgever?

VRIJDAG 24 MEI 2024 Over anderhalve week zijn er Europese verkiezingen. Dat zijn de verkiezingen van het Europees Parlement. Wie in ons land mag stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen, mag dat ook bij de verkiezingen voor het Europees Parlement (EP). Het EP is het parlement van de Europese Unie. Is het Europees Parlement een wetgever van de EU zoals de Tweede en Eerste Kamer dat zijn van Nederland?

VERORDENINGEN Hoe heten de wetten van de EU? Ze heten verordeningen of richtlijnen. In de laatste jaren werden jaarlijks enkele tientallen nieuwe verordeningen en richtlijnen gemaakt en ongeveer even veel bestaande verordeningen en richtlijnen gewijzigd. Een van de laatste verordeningen is anderhalve week geleden tot stand gekomen. In deze verordening staan regels voor de asielprocedure. Het is de verordening van 14 mei ‘tot vaststelling van een gemeenschappelijke procedure voor internationale bescherming in de Unie’.

NOOIT Vaststelling van Nederlandse wetten gebeurt door regering en parlement gezamenlijk, zie artikel 81 Grondwet. Een Nederlandse wet kan niet worden vastgesteld als het parlement dat niet wil. Geen enkele wet kan daarom worden vastgesteld tegen de wil van het parlement.  

SOMS WEL Dat is anders in de EU. Er zijn Europese verordeningen en richtlijnen die kunnen worden vastgesteld tegen de wil van het Europees Parlement, bijvoorbeeld als ze gaan over samenwerking tussen de polities van de lidstaten, zie artikel 87 lid 3 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (of te wel het in 2007 gewijzigd Verdrag van Rome, uit 1957). Het is echter wél zo dat in veruit de meeste gevallen een Europese verordening of richtlijn niet kan worden vastgesteld tegen de wil van het Europees Parlement. In die gevallen gebeurt de vaststelling volgens de gewone wetgevingsprocedure, zie artikel 294 lid 1 van het verdrag.

EXPLICIET Niet alleen kan in Nederland geen enkele wet tot stand komen tegen de wil van het Nederlands parlement, maar bovendien moet dat parlement hier elke wet expliciet aannemen. Dat is anders voor Europese wetten: een verordening of richtlijn kan tot stand komen doordat het Europees Parlement ze niet op tijd verwerpt, zie artikel 294 lid 7 sub a van het verdrag.

353 Bovendien is voor een geldige verwerping nodig dat de helft plus een van alle Europarlementariërs tegen stemmen, zie artikel 294 lid 7 sub b van het verdrag. Er zijn 705 Europarlementariërs, dus de helft plus een is 353. Dit aantal kan hoger zijn dan de helft plus een van alle aanwezige Europarlementariërs.

INITIATIEF Het Nederlandse parlement bestaat uit de Tweede Kamer en de Eerste Kamer. De Tweede Kamer heeft het recht van initiatief, zie artikel 82 Grondwet. Dat betekent dat een individueel Kamerlid het recht heeft om zelf een wetsvoorstel te schrijven en dat vervolgens via de Kamervoorzitter in te dienen. Nadat het door de Tweede Kamer is aangenomen gaat zo’n wetsvoorstel, net als een wetsvoorstel van de regering, naar de Eerste Kamer.

COMMISSIE Het Europees Parlement heeft geen recht van initiatief. Alleen de Europese Commissie heeft het recht om een wetsvoorstel in te dienen bij het Europees Parlement, zie artikel 294 lid 2 VWEU. Alleen de Europese Commissie heeft dus het recht van initiatief. Naast de Europese Commissie is ook de Raad van de EU betrokken bij de vaststelling van Europese wetten. Zie verder over Commissie en Raad het blog van twee weken geleden: Bepaalt het Europees Parlement wie deel uitmaakt van de Europese regering?

CONCLUSIE Er zijn meer verschillen, maar reeds deze verschillen maken dat het Europees Parlement als wetgever een zwakkere positie heeft dan het Nederlandse parlement. Het EP is dus ‘minder’ wetgever dan het Nederlands parlement.

BRONNEN Behalve de hierboven genoemde verdragsartikelen en Grondwetsartikelen zijn geraadpleegd F. Amtenbrink & H.H.B. Vedder, Recht van de Europese Unie, Boom Juridisch: 2022 en eur-lex.europa.eu (geraadpleegd op 23 mei).

Mr. Leon

Volgend blog volgende week vrijdag 31 mei.

Bepaalt het Europees Parlement wie deel uitmaakt van de Europese regering?

VRIJDAG 10 MEI 2024 Over enkele weken zijn er Europese verkiezingen. Dat zijn de verkiezingen van het Europees Parlement. Wie in ons land mag stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen, mag dat ook bij de verkiezingen voor het Europees Parlement. Het Europees Parlement is het parlement van de EU. Bepaalt het parlement wie deel uitmaakt van de regering van de EU?

REGERING EU Wat is eigenlijk de regering van de EU? De EU (Europese Unie) heeft naast het Europees Parlement nog 6 andere instellingen. Dat zijn de Europese Raad, de Raad van de EU, de Europese Commissie, het Hof van Justitie van de EU, de Europese Centrale Bank en de Rekenkamer, zie artikel 13 Verdrag betreffende de Europese Unie (of te wel Verdrag van Maastricht, uit 1992). Alleen de eerste drie hebben taken en bevoegdheden die normaliter bij die van een regering horen.  

EUROPESE RAAD De Europese Raad bestaat uit de voorzitter van de Europese Commissie en de regeringsleiders of staatshoofden van de lidstaten, zie artikel 15 lid 2 Verdrag van Maastricht. Enkele voorbeelden van regeringsleiders en staatshoofden: voor Nederland is dat de minister-president, voor Duitsland is het de Bondskanselier en voor Frankrijk is het de ene keer de president en de andere keer de premier. De Europese Raad heeft een vaste voorzitter die zelf geen regeringsleider is. 

RAAD VAN DE EU De Raad van de EU bestaat uit ministers van de lidstaten. Iedere lidstaat heeft één minister in de Raad van de EU, zie artikel 16 lid 2 Verdrag van Maastricht. Dat is niet steeds dezelfde minister. Als het over justitie gaat, is het de minister van Justitie. Als het over financiën gaat, is het de minister van Financiën. Als het over landbouw gaat, is het de minister van Landbouw. Enzovoorts. 

EUROPESE COMMISSIE De Europese Commissie bestaat uit een voorzitter, (gewone) commissarissen en de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, zie artikel 17 lid 5 Verdrag van Maastricht. De voorzitter van de Commissie – tegenwoordig Ursula von der Leyen – is het belangrijkst, want die heeft de meeste bevoegdheden, zie bijvoorbeeld artikel 17 lid 6 van het verdrag. Wie bepaalt wie voorzitter wordt? Dat doen de Europese Raad en het Europees Parlement gezamenlijk, zie artikel 17 lid 7. Wie bepaalt wie de andere (26) commissarissen zijn (uit elke lidstaat één commissaris)? Dat doen de lidstaten, de Raad van de EU, het Europees Parlement, de Europese Raad en de voorzitter van de Commissie gezamenlijk, zie weer artikel 17 lid 7. De Nederlandse commissaris is Wopke Hoekstra.

VETO Het Europees Parlement gaat er dus slechts gedeeltelijk over wie in de regering zit van de EU. Ze gaat er immers niet over wie in de Europese Raad of in de Raad van de EU zit. Daar gaan alleen de lidstaten zelf over. Wat de Europese Commissie betreft, bezit het Europees Parlement een vetorecht. Ze kan voorkomen dat kandidaat X voorzitter wordt of (gewone) commissaris wordt. Ze heeft echter niet de bevoegdheid om kandidaat Y tot voorzitter of (gewone) commissaris te maken. Daar heeft ze de medewerking voor nodig van een of meer andere instellingen.       

ONTSLAG? JA Kan het Europees Parlement de voorzitter van de Commissie of een gewone commissaris ontslaan? Ja en nee. Ja, want ze kan de Commissie naar huis sturen, namelijk door een motie van afkeuring aan te nemen, zie artikel 17 lid 8 Verdrag van Maastricht.

JA, MAAR Daarvoor is een gewone parlementaire meerderheid echter niet genoeg, maar is een versterkte meerderheid nodig. Een gewone meerderheid is de helft plus één van de uitgebrachte stemmen. Er is echter twee derde van de uitgebrachte stemmen nodig (en dat moeten er bovendien minstens 353 zijn), zie artikel 234 Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (of te wel het in 2007 gewijzigd Verdrag van Rome, uit 1957). Aannemelijk is dat bij zoiets belangrijks als het ontslag van de Europese Commissie alle parlementariërs hun stem willen uitbrengen. In dat geval zijn er 470 stemmen nodig. Bij de huidige politieke verhoudingen in het Europees Parlement betekent dit dat zelfs het eensgezind stemmen voor zo’n motie van afkeuring door de drie fracties uit het politieke midden (tevens de drie grootste) S&D (o.a. PvdA), EVP (o.a. CDA) en RENEW (o.a. VVD en D66) niet voldoende is om de motie aan te nemen.     

ONTSLAG? NEE Wat het Europees Parlement niet kan – zelfs niet met een versterkte meerderheid – is slechts een of enkele commissarissen ontslaan. Ze kan namelijk alleen de hele Europese Commissie ontslaan, zie weer artikel 234 Verdrag van Rome.

TWEEDE KAMER  Voor zover hier relevant bestaat de regering in Nederland uit de bewindspersonen: de minister-president, de (andere) ministers en de staatssecretarissen. De gewone meerderheid van de uitgebrachte stemmen in de Tweede Kamer bepaalt wie in Nederland bewindspersoon wordt. Het is ook de gewone meerderheid van de uitgebrachte stemmen in de Tweede Kamer die een bewindspersoon, enkele bewindspersonen of het hele kabinet naar huis kan sturen. Ook de andere kamer – de Eerste Kamer – kan dat trouwens doen.     

CONCLUSIE Het Europees Parlement bepaalt dus in (veel) mindere mate dan de Nederlandse Tweede Kamer wie deel uitmaakt van de regering en wie daarvan deel mag blijven uitmaken.

BRONNEN Behalve de hierboven genoemde verdragsbepalingen zijn geraadpleegd F. Amtenbrink & H.H.B. Vedder, Recht van de Europese Unie, Boom Juridisch: 2022; www.europarl.europa.eu en wikipedia (Europees Parlement & Commissie von der Leyen).

Mr. Leon

Volgend blog op vrijdag 17 mei maar dan op http://privaatrechtpraktijk.nl