Berichten

Geplaatst op

De commissies van de provincie Zuid-Holland

Vrijdag 1 december 2017. Provinciale staten kunnen statencommissies instellen die besluitvorming van provinciale staten kunnen voorbereiden en die met gedeputeerde staten of de commissaris kunnen overleggen (1). In Zuid-Holland zijn vier statencommissies ingesteld: Bestuur en Middelen (BenM), Duurzame Ontwikkeling (geen officiële afkorting), Ruimte en Leefomgeving (RenL) en Verkeer en Milieu (VenM).

Bij de samenstelling van een statencommissie moeten provinciale staten, voor zover het de benoeming betreft van leden van provinciale staten, zorgen voor een evenwichtige vertegenwoordiging van de in provinciale staten vertegenwoordigde groeperingen (2). In Zuid-Holland zijn alle statenleden automatisch lid van elke statencommissie (3).

Een vergadering gaat pas door als minstens 28 statenleden zijn vertegenwoordigd (4). Een fractie is met hooguit drie statenleden aanwezig in een vergadering (5). Slechts een van hen voert het woord over een onderwerp (6). Dat gebeurt pas nadat de commissievoorzitter spreker het woord heeft gegeven (7). Een onderwerp wordt in beginsel in twee termijnen behandeld (8). De woordvoerder voert in elke termijn slechts een keer het woord (9).

Commissievoorzitters

Commissievoorzitter moet statenlid zijn (10). In Zuid-Holland benoemen provinciale staten de commissievoorzitters (11). Benoemd werden statenleden van VVD, CDA, Pvda en D66. Slechts een van de vier is dus van een oppositiepartij (PvdA).

De commissievoorzitter mag ter vergadering ook zelf het woord voeren over een onderwerp (12).

Gedeputeerden

De commissie mag een gedeputeerde uitnodigen om ter vergadering aanwezig te zijn (13). In Zuid-Holland gebeurt dat door vermelding van diens naam bij een agendapunt (14). Hij of zij moet dan komen of een andere gedeputeerde in de plaats sturen (15). Een gedeputeerde mag ook zonder uitnodiging aanwezig zijn en het woord voeren (16), uiteraard pas nadat de commissievoorzitter hem of haar het woord heeft verleend (17).

Publiek

De vergadering van een commissie is openbaar (18), zodat publiek aanwezig mag zijn op de daarvoor aangewezen plaatsen (19). Er wordt eens per maand in het Provinciehuis in Den Haag vergaderd, terwijl de vergadering ook thuis op internet via webcast is te volgen.

1: artikel 80 lid 1 Provinciewet

2: artikel 80 lid 3 Provinciewet

3: artikel 64 lid 1 Reglement van Orde voor de vergaderingen van Provinciale Staten, de Statencommissies, het Fractievoorzittersoverleg en de Agendacommissie van de provincie Zuid-Holland

4: artikel 73 lid 1 van het Reglement van Orde

5: artikel 64 lid 2 van het Reglement van Orde

6: artikel 64 lid 4 van het Reglement van Orde

7: artikel 77 lid 3 van het Reglement van Orde

8: artikel 78 lid 1van het Reglement van Orde

9: artikel 78 lid 3 van het Reglement van Orde

10: artikel 80 lid 4 Provinciewet

11: artikel 69 lid 2 van het Reglement van Orde

12: artikel 80 lid 5 juncto artikel 21 lid 1 Provinciewet

13: artikel 80 lid 5 juncto artikel 21 lid 3 Provinciewet

14: artikel 66 lid 2 Reglement van Orde

15: artikel 66 lid 3 Reglement van Orde

16: artikel 80 lid 5 juncto artikel 21 lid 2 Provinciewet

17: artikel 77 lid 3 Reglement van Orde

18: artikel 80 lid 5 juncto artikel 23 lid1 Provinciewet

19: artikel 80c lid 1 Reglement van Orde

Geplaatst op

Prime majoritaire en het weren van kleine partijen bij gemeenteraadsverkiezingen

Vrijdag 30 november 2017. In Frankrijk stemt men bij gemeenteraadsverkiezingen op lijsten. Op een lijst kunnen de kandidaten staan van een enkele politieke partij of van verschillende politieke partijen die meestal wel aan elkaar verwant zijn. Bijvoorbeeld een gezamenlijke lijst van enkele gematigd linkse partijen of een gezamenlijke lijst van enkele gematigd rechtse partijen. De lijst die de meeste stemmen krijgt van de kiezers wordt altijd fors beloond. In gemeenten met meer dan 1000 inwoners bestaat die beloning uit de helft van de gemeenteraadszetels! Deze premie heet prime majoritaire. De andere helft van de raadszetels wordt naar evenredigheid verdeeld over alle lijsten die meededen aan de verkiezingen. Alle lijsten, dat is inclusief de lijst die de premie ontving. Die lijst beschikt daardoor automatisch over een riante meerderheid in de gemeenteraad. Zelfs als de kiezers niet in meerderheid op haar hebben gestemd, beschikken de partijen op die lijst over een riante meerderheid. Dat is zo geregeld in de Franse Kieswet, de Code électoral (1: zie hieronder). In Nederland is er geen premie voor de lijst met de meeste stemmen: elke lijst krijgt het zetelaantal dat evenredig is aan het aantal stemmen dat op die lijst is uitgebracht (2). Frankrijk kiest voor zo’n prime majoritaire omdat men vreest dat gemeenten anders onbestuurbaar worden.

Verkiezingsrondes

Gemeenteraadsverkiezingen verlopen in een of twee rondes. Als een lijst in de eerste ronde meer dan de helft van de stemmen krijgt, is er slechts een ronde nodig. Anders volgt nog een tweede ronde. Bij een tweede ronde krijgt de lijst met de meeste stemmen de premie. Meerderheid van de stemmen is dan niet meer nodig. De andere helft van de raadszetels wordt – zoals gezegd – naar evenredigheid van de uitgebrachte stemmen over alle lijsten verdeeld, inclusief de lijst die de prime majoritaire kreeg.

Weren van kleine partijen

Als ik zeg verdeling over ”alle lijsten” is dat niet helemaal juist. Ten eerste: bij een tweede ronde alleen de lijsten die aan die tweede ronde hebben meegedaan en een lijst mag alleen aan de tweede ronde meedoen als hij in de eerste ronde minstens 10% van de stemmen heeft gekregen (3). Ten tweede: een lijst moet minstens 5% van de stemmen hebben gekregen. Een lijst die in de eerste en enige ronde of in de tweede ronde 4% van de stemmen heeft gekregen, krijgt dus geen enkele raadszetel. Een lijst die in de eerste ronde 8% van de stemmen heeft gekregen, krijgt zetels als er geen tweede ronde volgt. Maar hij krijgt geen enkele raadszetel als er wel een tweede ronde volgt. Heel soms kan zo’n lijst in gewijzigde samenstelling toch weer wel meedoen aan de tweede ronde (4).

Zittingsduur en omvang gemeenteraden

De laatste gemeenteraadsverkiezingen dateren uit (maart) 2014. Overal in Frankrijk werden toen raadsverkiezingen gehouden. De zittingsduur bedraagt zes jaar (5), zodat de volgende verkiezingen pas weer in 2020 zijn. In Nederland is dat vier jaar (6). De volgende verkiezingen zijn in 2018, ook in maart trouwens. Het aantal raadsleden in een gemeente is net als in Nederland afhankelijk van het aantal inwoners. Gemeenten tussen 100.000 en 150.000 inwoners hebben 55 raadsleden (7), dat is inclusief burgemeester (maire) en wethouders (adjoints). In Nederland heeft zo’n gemeente 39 raadsleden (8), maar dat is dan exclusief burgemeester en wethouders.

Orléans

Besançon en Orléans zijn gemeenten met 55 raadsleden. In Orléans heeft een lijst bij de eerste ronde in 2014 de meerderheid van de stemmen gekregen. Op deze lijst stonden de kandidaten van twee gematigd rechtse partijen. Met 53% van de stemmen kregen deze twee partijen 80% van de raadszetels, namelijk 44 zetels. De gezamenlijke lijst van twee gematigd linkse partijen kreeg met 23% van de stemmen 10% van de zetels, namelijk 6 zetels. Een derde lijst met 8% van de stemmen kreeg slechts 3% van de zetels, namelijk 2 zetels. Dat is ook weinig, maar als een tweede verkiezingsronde nodig was geweest, had deze lijst geen enkele raadszetel gehad. In Nederland zou de zetelverdeling niet 44, 6 en 2 zijn geweest maar 29, 12 en 4 (en bovendien nog zetels voor heel kleine partijen)!

Besançon

In het Oost-Franse Besançon haalde geen enkele lijst de meerderheid en was dus een twee ronde nodig. Twee lijsten hadden in de eerste ronde 7% en 6% van de stemmen gehaald. In Nederland zouden zij elk tussen de 3 en 4 raadszetels hebben gekregen. In Frankrijk kregen zij geen enkele raadszetel, want ze hadden te weinig stemmen gekregen om aan de tweede ronde te mogen meedoen. Van de lijsten die wel mochten meedoen in de tweede ronde haalde de gezamenlijke lijst van gematigd linkse partijen met 47% de meeste stemmen. Die partijen kregen daarmee 74% van de raadszetels, namelijk 41. De gezamenlijke lijst van gematigd rechtse partijen kreeg met 44% van de stemmen (slechts 3% minder stemmen) slechts 21% van de raadszetels, namelijk 12. In Nederland zou de zetelverdeling niet 41 en 12 maar 25 en 24 zijn geweest! Ook hier nog daarbovenop zetels voor heel kleine partijen.

De volgorde op de lijst bepaalt in Frankrijk welke kandidaat op de lijst een raadszetel krijgt. De kiezer kan dus geen voorkeursstem uitbrengen (9). In Nederland kan dat wel (10).

1 artikel L 262 Code électoral

2 artikel 129 lid 2 Grondwet juncto artikel P6 Kieswet

3 artikel L 264 Code électoral

4 artikel L 264 Code électoral

5 artikel L 227 Code électoral

6 artikel 129 Grondwet en artikel C4 Kieswet

7 artikel L225 Code électoral juncto artikel L2121-2 Code général des collectivités territoriales

8 artikel 8 Gemeentewet

9 artikel L 273-8 Code électoral

10 artikel P 15 Kieswet

Geplaatst op

Matchfixing nieuw strafbaar feit?

Woensdag 29 november 2017. Het Openbaar Ministerie (OM) onderzoekt of matchfixing in de voetbalwereld expliciet strafbaar gesteld zou moeten worden. Het OM heeft altijd gezegd dat de huidige wetgeving voldoende handvatten biedt om matchfixing aan te pakken. Als ik het goed begrijp, gebeurt dat door matchfixing verdachten bedrog in de zin van omkoping/corruptie ten laste te leggen. Dat is een in het Wetboek van Strafrecht strafbaar gesteld feit. Gedrag is pas strafbaar als het op democratische wijze van te voren tot strafbaar feit is verklaard, zoals dat het in het Wetboek van Strafrecht is opgenomen als strafbaar feit. Dit vereiste van rechtsstaat is zo geregeld in wetboek én in Grondwet.

Artikel 328ter lid 1 Wetboek van Strafrecht luidt: Hij die, anders dan als ambtenaar, werkzaam zijnde in dienstbetrekking of optredend als lasthebber, naar aanleiding van hetgeen hij in strijd met zijn plicht in zijn betrekking of bij de uitvoering van zijn last heeft gedaan of nagelaten dan wel zal doen of nalaten, een gift, belofte of dienst aanneemt dan wel vraagt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Artikel 1 lid 1 Wetboek van Strafrecht luidt: Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

Artikel 16 Grondwet luidt: Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

Geplaatst op

NPO

Dinsdag 28 november 2017. Minister Slob wil dat NPO de tegenvallende inkomsten van de Ster-reclames zelf opvangt. Wat is de NPO? NPO is de afkorting voor de stichting Nederlandse Publieke Omroep. Deze stichting is geregeld in de Mediawet 2008. In deze wet is geregeld dat NPO sturing geeft aan de publieke omroeporganisaties. Publieke omroeporganisaties moeten een vergunning hebben van de minister. Er zijn er nu 11: NOS, VPRO, AVROTROS, HUMAN, EO, NTR, BNNVARA, KRONCRV, PowNed, MAX en – als jongste –  Wij Nederland (WNL).  Deze omroeporganisaties verzorgen voor een breed en divers publiek onder andere televisie- en/of radio-uitzendingen waarvan de inhoud in elk geval in overeenstemming moet zijn met publieke waarden, onafhankelijk van commerciële invloeden moet zijn en van hoge journalistieke kwaliteit moet zijn. De ontvangst van deze uitzendingen is gratis. Televisie-uitzendingen gaan via de zenders NPO1, 2 en 3.

Artikel 2.2 lid 1 van de Mediawet 2008 luidt: De Stichting Nederlandse Publieke Omroep is het sturings- en samenwerkingsorgaan voor de uitvoering van de publieke mediaopdracht op landelijk niveau, bedoeld in artikel 2.1.

Artikel 1.1 lid 1 luidt (gedeeltelijk):  In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder media-aanbod: één of meer elektronische producten met beeld- of geluidsinhoud die bestemd zijn voor afname door het algemene publiek of een deel daarvan.

Artikel 2.1 lid 1 sub a luidt: Er is een publieke mediaopdracht die bestaat uit het op landelijk, regionaal en lokaal niveau verzorgen van publieke mediadiensten door het aanbieden van media-aanbod dat tot doel heeft een breed en divers publiek te voorzien van informatie, cultuur en educatie, via alle beschikbare aanbodkanalen.

Artikel 2.1 lid 2 luidt (gedeeltelijk): Publieke mediadiensten zijn in overeenstemming met publieke waarden, waarbij zij voorzien in democratische, sociale en culturele behoeften van de Nederlandse samenleving. Zij verzorgen daartoe media-aanbod dat (onder andere) onafhankelijk is van commerciële invloeden en, behoudens het bepaalde bij of krachtens de wet, van overheidsinvloeden en dat voldoet aan hoge journalistieke en professionele kwaliteitseisen.

Artikel 2.1 lid 3 luidt (gedeeltelijk): Het programma-aanbod van de publieke mediadiensten wordt via omroepzenders verspreid naar alle huishoudens zonder dat zij voor de ontvangst andere kosten moeten betalen dan de kosten van aanschaf en gebruik van technische voorzieningen die de ontvangst mogelijk maken.

Artikel 2.23 lid 1 luidt (gedeeltelijk): Onze Minister kan eens in de vijf jaar aan ten hoogste zes omroeporganisaties erkenningen verlenen voor de verzorging van media-aanbod voor de landelijke publieke mediadienst.

Geplaatst op

Motie op partijcongres

Maandag 27 november 2017. De leden van de ChristenUnie – een van de regeringspartijen – hebben op hun landelijk partijcongres van afgelopen zaterdag in Nijkerk een motie aangenomen waarin partijbestuur en Tweede Kamerfractie worden opgeroepen om het asielbeleid van de regering zoveel mogelijk bij te sturen in christelijke zin. Aannemelijk is dat de Tweede Kamerleden van de ChristenUnie de motie die met overgrote meerderheid is aangenomen ter harte zullen nemen. Aannemelijk is ook dat partijbestuur en Kamerleden hierover met elkaar zullen overleggen. De Kamerleden zijn echter ingevolge de Grondwet juridisch op generlei wijze gebonden aan de motie: ze zijn ongebonden en vrij in wat ze zeggen en stemmen in de Kamer. In Grondwettelijke woorden: zij stemmen zonder last. Overleg met het partijbestuur (en anderen, bijvoorbeeld indieners van de motie) is wel toegestaan. Een ander woord voor dit overleg is ruggespraak. Tot 1983 was ook ruggespraak verboden in de Grondwet.

Artikel 67 lid 3 Grondwet in het hoofdstuk over de Staten-Generaal luidt nu: De leden stemmen zonder last.

Artikel 96 Grondwet in hetzelfde hoofdstuk luidde tot 1983: De leden stemmen zonder last van of ruggespraak met hen, die benoemen.

Geplaatst op

Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland

Vrijdag 24 november 2017. Het dagelijks bestuur van een provincie heet gedeputeerde staten. Het bestaat uit de commissaris van de Koning en maximaal zeven anderen; die anderen heten gedeputeerden. In Zuid-Holland zijn er vijf gedeputeerden. Zij moeten de Nederlandse nationaliteit hebben en in Zuid-Holland wonen. Als ze lid zijn van provinciale staten – dat is het parlement van de provincie (zie ook mijn blog van 17 november) – moeten ze dat lidmaatschap beëindigen. Ze mogen evenmin gemeenteraadslid, wethouder of burgemeester zijn.

Commissaris van de Koning

De regering benoemt de commissaris van de Koning voor zes jaar en volgt daarbij in principe de aanbeveling van provinciale staten. Jaap Smit is in 2013 als commissaris in Zuid-Holland benoemd; zijn eerste termijn loopt dus tot 2019. De vorige provinciale staten hebben daarvoor een aanbeveling gedaan. De commissaris is de voorzitter van gedeputeerde staten. De vergaderingen zijn niet openbaar. Alle stukken die van gedeputeerde staten uitgaan moeten worden ondertekend door de commissaris en de secretaris.

Coalitieakkoord 2015

Elke nieuwe provinciale staten kiest en benoemt de gedeputeerden. Daaraan gaan onderhandelingen tussen de verschillende fracties in provinciale staten vooraf. Bij die onderhandelingen gaat het er vooral om tot afspraken te komen over het nieuwe beleid, en minder over wie de gedeputeerden worden. Er moet een coalitieakkoord tot stand komen tussen fracties die samen de meerderheid hebben in provinciale staten. In Zuid-Holland hebben VVD, CDA, D66 en SP elkaar gevonden in een coalitieakkoord met de naam Slimmer, schoner en sterker. Deze vier fracties bezitten 29 van de 55 zetels. Dat is dus een meerderheid, maar ondanks dat er vier partijen meedoen is het geen heel grote meerderheid! De fracties hebben niet lang over dit coalitieakkoord hoeven onderhandelen: provinciale verkiezingen waren op 18 maart 2015 en het akkoord was in mei al helemaal klaar, inclusief de keuze van de gedeputeerden die het gaan uitvoeren.

Voortgezette coalitie

Het zal er zeker mee te maken hebben gehad dat deze coalitie een voortzetting is van de vorige. Ook toen werd de coalitie gevormd door VVD, CDA, D66 en SP. Deze partijen bezaten in de vorige periode 28 van de 55 zetels; dat is een zetel minder dan nu. Er is wel meer ”onderling geschoven” met zetels: de VVD heeft twee zetels verloren terwijl D66 er twee en CDA er een heeft gewonnen. De verdeling van gedeputeerden over de partijen is dezelfde: twee voor VVD en voor de andere partijen elk een. Rik Janssen (SP) en Han Weber (D66) waren ook in de vorige coalitie gedeputeerden.

Vertrouwen

Gedeputeerden moeten het (politieke) vertrouwen hebben van provinciale staten. Niet alleen bij hun benoeming maar ook daarna. Anders moeten ze aftreden. Ze kunnen niet aanblijven zonder het vertrouwen van de meerderheid van provinciale staten. Provinciale staten kunnen ook het vertrouwen opzeggen in één van de gedeputeerden terwijl ze vertrouwen behouden in de andere gedeputeerden.

Juridische bronnen: Provinciewet artikelen 34, 35a, 35b en 10, 35c, 36, 49, 54, 59a, 61

Geplaatst op

Handhavers

Donderdag 23 november 2017. Een medewerker van een massagesalon in de gemeente Amsterdam verricht seksuele handelingen bij een klant. De massagesalon heeft daar geen vergunning voor. Prostitutie is geen strafbaar feit (meer), maar volgens de Amsterdamse Algemene Plaatselijke Verordening is wel voor exploitatie van een prostitutiebedrijf een vergunning nodig. De klant was een mystery guest, een gemeentelijke handhaver in functie. Dat is een toezichthouder in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. De bevoegdheden die een toezichthouder heeft, staan onder andere in deze wet.

Artikel 3.1 lid 2 sub j en k van de Amsterdamse Algemene Plaatselijke Verordening  luidt: prostitutie: het zich beschikbaar stellen om tegen vergoeding seksuele handelingen met een ander te verrichten; prostitutiebedrijf: een voor publiek toegankelijke, besloten ruimte waar bedrijfsmatig of in een omvang alsof het bedrijfsmatig is, gelegenheid wordt gegeven tot prostitutie.

Artikel 3.27 lid 1 van deze APV luidt: Het is verboden zonder vergunning van de burgemeester een prostitutiebedrijf te exploiteren.

Artikel 6.2 APV luidt: Met het toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens deze verordening zijn belast de bij besluit van het college dan wel de burgemeester aangewezen personen of categorieën van personen. 

Artikel 5:11 Algemene wet bestuursrecht luidt: Onder toezichthouder wordt verstaan: een persoon, bij of krachtens wettelijk voorschrift belast met het houden van toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens enig wettelijk voorschrift.

Artikel 5:16 van deze wet luidt: Een toezichthouder is bevoegd inlichtingen te vorderen.

Geplaatst op

Demonstreren en betogen, al dan niet tegen Zwarte Pieten

Dinsdag 21 november 2017. In Dokkum (gemeente Dongeradeel) was afgelopen zaterdag de ”officiële” intocht van Sinterklaas in Nederland. De anti-ZwartePietdemonstranten die daarnaar op weg waren hadden alle regels gevolgd waaraan zij moesten voldoen.  Wat houden die regels in? Volgens de gemeentelijke verordening moeten mensen die op een openbare plaats een demonstratie willen houden dit vooraf aan de burgemeester  melden. Betoging is een ander woord voor demonstratie. Volgens de Wet openbare manifestaties kan de burgemeester dan voorschriften en beperkingen stellen aan zo’n demonstratie. Een demonstratie of betoging is een voorbeeld van een (openbare) manifestatie. Heel soms kan hij een demonstratie zelfs verbieden, maar dat laat ik hier buiten beschouwing. De voorschriften en beperkingen die de burgemeester eventueel stelt, staan in een beschikking. Niet elke beperking is toegestaan. De burgemeester van Dongeradeel heeft als beperking gesteld dat de demonstratie was alleen toegestaan op een aangewezen (openbare) plek langs de route van Sinterklaas (en Pieten). Het recht op demonstratie is een mensenrecht, dat ook in de Nederlandse Grondwet staat.

Artikel 2.1.2.2 Algemene Plaatselijke Verordening Dongeradeel, versie 2006, luidt (gedeeltelijk): Degene die het voornemen heeft op een openbare plaats een betoging te houden, moet daarvan voor de openbare aankondiging ervan en ten minste 48 uur voordat de betoging zal worden gehouden, schriftelijk kennis geven aan de burgemeester. Onder openbare plaats wordt verstaan: een plaats als bedoeld in artikel 1 van de Wet openbare manifestaties.

Artikel 4 lid 1 Wet openbare manifestaties luidt: De gemeenteraad stelt bij verordening regels vast met betrekking tot de gevallen waarin voor vergaderingen en betogingen op openbare plaatsen een voorafgaande kennisgeving vereist is.

Artikel 1 Wet openbare manifestaties luidt (gedeeltelijk): In deze wet wordt verstaan onder openbare plaats: plaats die krachtens bestemming of vast gebruik openstaat voor het publiek. Onder openbare plaats wordt niet begrepen een gebouw of besloten plaats als bedoeld in artikel 6 tweede lid van de Grondwet.

Artikel 5 van deze wet luidt (gedeeltelijk): De burgemeester kan naar aanleiding van een kennisgeving voorschriften en beperkingen stellen of een verbod geven. Een voorschrift, beperking of verbod kan geen betrekking hebben op de inhoud van hetgeen wordt beleden, onderscheidenlijk van de te openbaren gedachten of gevoelens. Beschikkingen als bedoeld (in de eerste zin) worden zo spoedig mogelijk bekendgemaakt aan degene die de kennisgeving heeft gedaan.

De beschikking is niet gepubliceerd.

Artikel 9 lid 1 Grondwet luidt: Het recht tot vergadering en betoging wordt erkend, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.

Geplaatst op

Provinciale Staten van Zuid-Holland

Vrijdag 17 november 2017. Het provinciebestuur bestaat uit een volksvertegenwoordiging en een dagelijks bestuur. Die volksvertegenwoordiging heet Provinciale Staten. Provinciale staten wordt gekozen door alle meerderjarige Nederlanders die in de provincie wonen (en die van hun stemrecht gebruik maken).

De laatste verkiezingen voor Provinciale Staten waren in 2015. De volgende zijn in 2019. Er zijn 55 Statenleden. Het aantal Statenleden verschilt per provincie (artikel 8 lid 1 Provinciewet). Zeeland heeft met minder dan 400.000 inwoners 39 Statenleden. Zuid-Holland is de provincie met de meeste inwoners. Alle provincies met meer dan 2 miljoen inwoners hebben 55 Statenleden, zodat niet alleen Zuid-Holland (3,6 miljoen) maar ook bijvoorbeeld Noord-Holland (2,7 miljoen) 55 Statenleden heeft.

Die 55 Zuid-Hollandse Statenleden zijn verdeeld over elf fracties en groepen. De VVD is met tien leden de grootste fractie. Daarna volgen PVV en D66 met zeven leden, CDA is met zes leden net zo groot als de gecombineerde fractie van CU en SGP, PvdA en SP hebben elk vijf leden, GroenLinks drie leden, Partij voor de Dieren en 50PLUS elk twee leden en ten slotte zijn er nog de Groep Ellen Verkoelen en Groep Leefbaar Zuid-Holland met elk een lid.

De VVD is in de afgelopen dertig jaar als grootste partij bij de helft van alle Zuid-Hollandse provinciale verkiezingen uit de stembus gekomen. Groep Leefbaar Zuid-Holland is een afscheiding van PVV; Groep Ellen Verkoelen is een afscheiding van CDA.

Statenleden die zich na de verkiezingen afscheiden van een fractie worden beschouwd als een groep (artikel 5a Reglement van Orde voor de vergaderingen van Provinciale Staten, afgekort RvO).

Er wordt in de regel eens per maand op een woensdag vergaderd. De vergaderingen worden gehouden op het Provinciehuis in Den Haag. Zij zijn openbaar (artikel 23 lid 1 Provinciewet) en kunnen ook thuis gevolgd worden via de webcast.

Statenleden hebben een vaste plaats in de vergaderzaal (artikel 15 RvO).

Naarmate een fractie/groep groter is heeft zij recht op meer spreektijd in de vergadering (artikel 20 lid 3 RvO). Een groep krijgt minder spreektijd dan een fractie van dezelfde omvang (artikel 20 lid 3 RvO).

Voorzitter van de vergadering is de commissaris van de Koning (artikel 9 Provinciewet), de heer Jaap Smit. Hij is benoemd door de regering, maar de regering volgt in beginsel de aanbeveling van Provinciale Staten (artikel 61 Provinciewet).

Geplaatst op

Motie afbouw kolenafslag

Donderdag 16 november 2017. De gemeenteraad van Rotterdam heeft motie aangenomen voor snelle beëindiging van de kolenoverslag in de haven. De motie was ingediend door een raadslid van GroenLinks. De wethouder gaat onderzoeken hoe hij de motie zal uitvoeren maar dat dit niet betekent dat de kolenoverslag op korte termijn zal zijn beëindigd. In de Gemeentewet is niets expliciet geregeld over moties, wel is daarin geregeld dat de gemeenteraad een reglement van orde voor zijn vergaderingen moet vaststellen. In het Rotterdamse Reglement van orde voor vergaderingen van de raad staat ook een regeling over moties.

Artikel 16 Gemeentewet luidt: De raad stelt een reglement van orde voor zijn vergaderingen en andere werkzaamheden vast.

Artikel 42 lid 1 Rotterdamse Reglement van orde voor vergaderingen van de raad luidt: Ieder ter vergadering aanwezig lid heeft het recht naar aanleiding van het in behandeling zijnde onderwerp schriftelijk moties in te dienen bij de voorzitter. 

De officiële toelichting bij dit artikel 42 lid 1 luidt (gedeeltelijk): Moties worden getypt op niet-geïllustreerd en niet-gedessineerd papier. Het gebruik van de door de partij vastgestelde logo’s is wel toegestaan. De ondertekenaar(s) van de motie moet(en) duidelijk herkenbaar zijn; daarom dient een ondertekenaar zelf zijn naam duidelijk leesbaar bij zijn handtekening te vermelden. In geval een motie door de raad wordt aangenomen zijn er drie mogelijkheden: a. Het college heeft aangegeven de motie uit te zullen voeren. b. Het college heeft aangegeven de motie naast zich neer te leggen. c. Het college heeft aangegeven de motie mee te nemen voor nader intern beraad.

Artikel 9 Gemeentewet luidt: De burgemeester is voorzitter van de raad.